dag beste web-blog lezers,
Vanuit Nice met een geweldig groot schip s'nachts in 8uur naar Bastia gevaren. Op de boot met een jongen uit Parijs gepraat en samen halve liters bier gedronken. Opeen van de bankjes een paar uurtjes slechtgeslapen vanwegen de deining. Om acht uur kwamen we in de stromende regen aanop Corsica. Het deed me denkenaan de aankomst inPorto, grootse verwachtingen van een zonnige vakantie bestemming, die letterlijk in het water vallen. De schoonheid van het eiland deed me echter meteen verbazen. Na een kop koffie met twee backpackers die de beruchte GR20 wilden ¨wandelen¨, maar dat onmogelijk bleek omdat er op de route nog meer dan 3m sneeuw lag, vertrokken enin de regen de ¨Cap Corse¨ rond gefietst. De kustweg was geweldig mooi maar het uitzicht werd belemmerd door laag hangende wolken en de regen. Ik had die nacht niet erg veel geslapen en ik was vrij moe. Daarom op zoek gegaan naar een camping die allen nog gesloten bleken. Aan het einde van de dag doorweekt het enige café'tje in de omgeving binnen gestrompeld. Hier zat een andere doorweekte jongen met backpack naast zich. Hij bleek echter met de mountainbike én backpack een tour te maken. Ook hij zocht een slaapplek en samen met de vriendelijke barvrouw verschillende gîtes gebeld. Die avond hadden we een eigen gîte met keuken en één twee persoons bed op 100m van het café. De volgende morgen was het weer niet bepaald veranderd maar onze kleren waren voor evenweer droog. Samen de kust route vervolgd richting St. Florent. Ondanks de regen was het geweldig mooi en indrukwekkend. In St. Florent had mijn vriend uit Lyon een andere gîte gereserveerd. Het was luxe maar voor het moment een goede uitkomst. Het was erg gezellig en de twee dagen samen voelde heel vertrouwd. De volgende morgen ben ik alleen verder gefietst naar Calvi en ...... terug richting Bastia voor het vliegtuig de volgende morgen. De route naar Calvi was mooi maar zo veel regen! In de regen doemde plots twee andere bepaktefietsers op. Het warentwee jongens van mijn leeftijd uit Frankrijk die voor een paar maanden een ¨petit tour en Europe¨ maakten. Het was leuk deze jongens te ontmoeten en in Italië hadden ze deels een zelfde route gepland als ik. We wisselden elkaarst site's uit om contact te houden en namen afscheid. Ik had de ¨Routard¨ reisgids van mijn vriend uit Lyon overgenomen en een jeugdherberg in Calvi opgezocht. Deze bleek eigenlijk ook gesloten maar het was geen probleem. Vanaf het hostel iets buiten Calvi op de berghelling had je uitzicht op de stad. Erg mooi maar de regen maakte alles een beetje treurig. De volgende morgen ondanks een lichte pijn in mijn linker knie maar omdat het droog was verder gegaan langs een van de mooist kustwegen van Corsica. In de ochtend bleef het droog en washet aangenaam fietsen. Tegen de middag begon mijn knie meer pijn te doen en trok de hemel weer dicht.Na een paar uur in de regen deed mijn knie zo pijn dat ik ben gaan lopen, wetende heteerst volgende dorp op 30km afstand.Ik bevond me in de bergenmet mijn hoofdletterlijk in de wolken. De afdalingenheb ik ¨gefietst¨ en de klimmen gelopen en deels gefietst met eenschoen in de SPD-clips. Uiteindelijk bereikte ik het eerste dorp waar bij toeval een gîte d'etape was. Deze was vanaf die dag open en ik kreeg een bed aangewezen in een kamertje met zes stapelbedden. Het was goed en er was een kleine buiten keuken om eigen maaltijden klaar te maken. Ik voelde me klote omdat ik niet wist hoe lang de pijn in mijn knie, waarschijnlijk een overbelasting, zou blijven. De volgende morgen de eigenaar gevraagd of het mogelijk was tegen inwoning wat te werken.. Dit kon en ik mocht me bezig houden met de douches die vol zaten met schimmel. Ik heb twee dagen verf en schimmel gekrabt en vervolgens de muren opnieuw gewit. Het weer was ondanks een kleine verbetering nog steeds somber. Ik had thuis gesproken en zij hadden me zoals ik zelf ook bedacht had aangeraden de knie goed rust te geven om erger te voorkomen. Ik had via couchsurfing een adres in het zuiden van het eiland Bonifaccio, 150km van waar ik me bevond. Ik belde hemen ik kon komen en te blijven tot mijn knie beter was. De volgende morgen om half zeven met de fiets naar het volgende dorp 15km verderop gegaan om vanaf daar om acht uur de enigste bus te nemen naar Ajaccio en vanaf daar naar Bonifaccio. De bus bleek vrij klein en ondanks dat er ruimte was weigerde de chauffeur mij fiets mee te nemen! De mentaliteit van de Corsicanen is vaak niet erg vriendelijk, stug en nors. Deze vent was wel heel erg!! Na heel erg aandringen en me heel erg opwinden heb ik de fiets zelf in de achterbak gezet om te laten zien dat het paste. Ik moest er voor betalen maar het was goed. Verder heel erg misselijk geworden maar tot Ajaccio overleefd. Daar had ik vijf en een half uur overstap tijd. Deze tijd in de eerste zon sinds tijden doorgebracht. Vanaf Ajaccio naar Bonifaccio was de fiets geen probleem. In Bonifaccio werd ik bij de bus opgewacht door mijn couchsurf vriend Gey en zijn seizoens medewerker uit Ierland, Michael. Gey is eigenaar van een internet-café-restaurant aan de haven en woont om de hoek in een oud en ongelofelijk rommelig appartement. Hij is een persoonlijkheid zoals ik nog nooit ontmoet heb... Hij heeft het uiterlijk van een Harley-Davidson coureur, is homo en op zijn Corsicaans ¨to the point¨. Hij is heel aardig en loyaalmaar je moet hem kennen.. Gey en Michael werken iedere dag van 08.00uur tot 11.00uur waarin Michael van 15.00 tot 18.00uur een pauze heeft waarin we twee keer naar het strand zijn geweest en gister een boot tocht hebben gemaakt langs de prachtige kust. We hebben ookeen onbewoond eiland bezocht waar we één uur konden blijven voordat de boot terug ging. De foto's zeggen genoeg over deze plek. Op de terugweg met de boot een grot in gegaan wat erg bijzonder was. Gey kende de kapitein van de rondvaart en we konden gratis mee. In de tijd dat de anderen werken houd ik me bezig met internetten en aan de bar zitten en vissen! Verder kan ik Gey's scooter gebruiken wanneer ik wil... beetje over het eiland crossen.Dit zijn vrij iedeale omstandigheden mijn knie rust te geven en te herstellen. Het is al een stuk beter en ik hoop vrijdag de 10e de boot te kunnen nemen naar Livorno om vanaf daar de tocht voort te zetten richting Rome. Nog iets over de stad Bonifaccio.. het oude centrum is van Romeinse oorsprong en is gebouwd op de kliffen die van onder hol zijn uitgesleten waardoor de huizen zweven boven de zee. Een geweldig gezicht en een paar foto's waard. Tot zo ver bericht vanuit Bonifaccio, Corsica! Ik wens iedereen alle goeds en hoop jullie snel te zien.