Daarnet mijn hele verhaal kwijt geraakt tijdens het uploaden.... nog maar een keer!

Na mijn hartelijke verblijf bij ¨de vrienden van Marcos¨ stevig door getrapt richting noorden. Na twee dagen aan de overbevolkte en over-gecultiveerde kust terug naar het pure binnenland. De eerste dag 105km gefietst over een lange eindeloze weg met alleen heel soms een auto of trucker die voorbij raasde. Na mislukte pogingen mijn tent in een tuin op te zetten hem tussen de pijnbomen op een ¨cotto privado¨, zoals overal in Spanje, opgezet. Dit uit het zicht van de weg waar ik na een hele dag geen passanten niemand verwachtte. Dat zal je altijd zien... denk je in eenniemandsland te zijn komt er tegen de avond een auto het weggetje opreiden die de pijnboomgaart in steekt. Ik zat in mijn tent te lezen en kon de man vier meter vanaf mijn tent zien, gescheiden door een rei pijnbomen. De man was anderhalfuur bezig paaltjes te plaatsen en is zonder mij op te merken weer vertrokken. Ik zat er al aan te denken hem gedag te zeggen voordat hij mij zou ontdekken. Zo blijft het nog een beetje spannend...Daarna lekker gekookt en toch vredig geslapen. De volgende morgen snel ingepakt en weer op de vrije weg. 110km gefietst door heuvellachtig landschap met soms prachtige uitzichten en doorkijkjes op beboste Bergen. In Requena het goedkoopste hotel (25,-) genomen om op te frissen, internetten en een biertje te drinken. Vanaf daar naar huis gebeld om papa te feliciteren met zijn 50, maar die was er niet. Wel Celine en Ivana gesproken. Ivana en ik gaan onze verjaardagen (13 en 14 maart) samen vieren in Perpignan! Dit betekend dat ik rustig aan kan doen en heb daarom een nog avondtuurlijkere route uitgestippeld. Met meer kronkels, kleiner en dat is fantastisch mooi. Met gemiddeld 70km per dag slingerende berg weggetjes aan het fietsen met de meest geweldige uitzichten. In het landschap doemen soms pittoresque dorpjes op waarvan je je afvraagd wie hier moeten leven.. Het klopt dat in deze oude en¨vergeten¨ dorpjes ook oude en ¨vergete¨mensen wonen.

Het einde van de dag een slaapplaats vinden blijft een spannend moment van de dag. Ik ben iemand die roed vooruit wil plannen en helemaal onbezord zijn over mijn volgende slaap plekje kan ik niet. Het komt altijd goed maar het is nu nog iets dat vaak door mijn hoofd gaat. Na de provincie Murcia en Valencia in de kleinste provincie van Spanje aangekomen: Teruel. Ik heb geslapen in een groot en luxe appartement in Mora de Rubillos, voor de kleine prijs van 20,-. Het landschap hier is mooi en groen, veel bos. Van Teruel naar het meest indrukwekkende stukje van Spanje, Maestrazgo. Ik volg een stuk route uit het boekje van Noa ¨Onbegrensd fietsen van Girona naar Cadiz¨. Dit is leuk en ik kan me inlezen over dorpen, landschap, hoogtes en overnachtings mogelijkheden. Het boekje beschreef dit stuk Spanje als een vergeten stuk, en daar ben ik het helemaal mee eens. Het landschap is enorm ruig, soms droog en uitgestrekt, het doet me denken aan het Atlas geberte van Marokko. Het is hier stevig klimmen en de pasjes volgen elkaar op. De hoogste klim was 1700m en gaf een geweldig uitzicht op het woeste bergland van Maestrazgo met daarin het dorpje Villaroya de los Pinares. Gister gekampeerd op een recreatie terrain in Fortenate, ook een Middeleeuws dorpje in de oneinigheid. De nacht was erg koud vanwegen de grote hoogte en mijn bidon met water was vanmorgen totaal bevroren! Vanmorgen vroeg weer de handen aan het stuur op weg naar een youthostel 3km van Morella. ¨Soms is het reizen beter dan het aankomen.¨ Een citaat uit Zen en de Kunst van het Motoronderhoud dat ik nu aan het lezen ben. Bij een grote afdaling op onverharde weg mijn eerste lekke band opgelopen. Het viel mee en ik was blij dat ik de Kunst van het Fietsonderhoud verstond. De uitzichten vandaag waren ongelofelijk en in het Middeleeuwse dorpje Mirambel een terrasje genomen. Daarnet de laatste kilometres naar het hostel gefietst waar ik zo snel naar terug moet voor het avond eten dat samen met het ontbijt was inbegrepen voor 12,-. Nu in de openbare bibilotheek van Morella. Tot zo ver, er kunnen rare spel fouten in zitten dit komt door de Spaanse grammatical controle in Word.

Groeten,

Kasper